Wojciech B., właściciel działki na obrzeżach Pszczyny (kiedyś rolnej, teraz z możliwością zabudowy przemysłowej), domagał się od spółki gazowej wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jego gruntu poprzez przeprowadzenie przez nią gazociągu do sąsiedniego osiedla. Sąd okręgowy oddalił jednak jego pozew, uznając, że roszczenie już się przedawniło. W jego opinii bowiem dziesięcioletni okres należy liczyć od daty zbudowania instalacji, a gazociąg wybudowano w latach 1988–1989 staraniem mieszkańców dzielnicy, przy udziale urzędu miasta i gminy. Innego zdania był Sąd Apelacyjny w Katowicach. Zasądził dla Wojciecha B. 90,6 tys. zł na podstawie art. 224 kodeksu cywilnego. Przepis ten stanowi, że posiadacz w dobrej wierze obowiązany jest płacić wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy od chwili, w której się dowie o żądaniu, a o tym spółka dowiedziała się w 2008 r., kiedy to Wojciech B. zażądał zapłaty na piśmie. Za podstawę wyliczenia wynagrodzenia SA przyjął czynsz dzierżawny obowiązujący w okolicy, który przemnożył przez 0,85, czyli współczynnik wskazujący, w jaki sposób spółka gazowa korzysta z zajętego pasa. Za ów pas przyjął zaś tzw. strefę kontrolowaną, która według rozporządzenia ministra gospodarki z 26 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie, wynosić ma 6 m, tj. 3 m po każdej stronie gazociągu. Z tym że nie uwzględnił tej części strefy, która wykraczała już poza granice działki Wojciecha B. I ta kwestia stała się istotą sporu między stronami przed Sądem Najwyższym, do którego odwołała się spółka po wyroku SA. – Po pierwsze, nie można wymagań budowlanych i administracyjnych stosować bezpośrednio do szacowania ograniczenia własności, po drugie zaś, to są obecne normy, a wtedy były mniejsze ograniczenia wokół gazociągu – argumentował pełnomocnik spółki mecenas Bogdan Śnieg. Z kolei pełnomocnik powoda adwokat Andrzej Babilas wskazywał, że przepisy aż tak bardzo się nie zmieniły, naturalną rzeczą jest zaś, że wymagania bezpieczeństwa stale się zwiększają. Ten argument nie miał jednak dla sprawy zasadniczego znaczenia. – Rygory o strefie ochronnej dotyczą etapu budowy sieci, bezpieczeństwa, a nie późniejszego korzystania z gruntu – wskazała w uzasadnieniu sędzia Sądu Najwyższego Anna Owczarek. – W szczególnych przypadkach ograniczenia w korzystaniu z gruntu mogą się pokrywać ze strefą, ale wymaga to zbadania indywidualnego w każdej sprawie – podkreśliła. Dodajmy, że półtora roku temu SN w uchwale (sygn. III CZP 88/15) orzekł, że służebność przesyłu ustanowiona dla gazociągu nie obejmuje strefy kontrolowanej, ale wynagrodzenie za służebność generalnie jest szersze, ponieważ zawiera elementy odszkodowania i dotyczy także przewidywalnej przyszłości. Wygląda na to, że strony w tej sprawie mają taki spór jeszcze przed sobą. Sygn. akt: V CSK 636/16
RE: Bezprawne składownie materiałów i sprzętu na mojej działce. Na podstawie 415 i 363 KC możesz żądać przywrócenia działki do stanu pierwotnego. Cytat: Wydaje mi się, że trzeba będzie ściągnąć ok 0,5 m wierzchniej warstwy ziemi. Oj mylisz się - skażenie chemiczne mogło wniknąć znacznie głębiej.Dziesięć lat temu kupiliśmy stary dom do remontu z lat 50-tych. Po czasie dotarło do nas, że na naszej działce stoi drewniany słup energetyczny, poza tym okazało się, że nasza działka jest dosłownie „orurowana” przez Gazownię. Poprzedni właściciel nie żyje. Co mam w takiej sytuacji zrobić? Jakich użyć argumentów? (p. Alicja) Problem, który przedstawiła pani Alicja jest powszechny. A przedstawiona w nim instytucja służebności przesyłu jest dość nowym „wynalazkiem”. Od 5 lat właściciele nieruchomości mogą domagać się wynagrodzenia za użytkowanie ich własności przez przedsiębiorców przesyłowych. Nie ma tutaj znaczenia czy chodzi o linie wysokiego napięcia, wodę czy gaz. Zgodnie z art. 3051 nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować urządzenia, lub jest właścicielem urządzeń służących do doprowadzenia płynów, pary, gazu, energii elektrycznej, znajdujących się na terenie nieruchomości pani Alicji. Zgodnie z art. 49 § 1 urządzenia te, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa (są z nim stale połączone), nie stanowią części składowej nieruchomości. W związku z tym, możliwe jest ustanowienie służebności przesyłu dla przedsiębiorcy będącego właścicielem urządzeń znajdujących się już na terenie nieruchomości. Ustawodawca wziął pod uwagę interesy obu stron. I tak na podstawie art. 3052 zarówno przedsiębiorca jak i właściciel nieruchomości mogą żądać ustanowienia służebności przesyłu za odpowiednim wynagrodzeniem. Służebność przesyłu może być zatem ustanowiona zarówno w drodze umowy, jak i orzeczenia sądowego. Właściciel przedsiębiorstwa może również uzyskać służebność przesyłu w drodze zasiedzenia, na podstawie art. 352 § 1 Jeśli chcielibyśmy uporządkować tę kwestię na naszej nieruchomości to w pierwszej kolejności należy przeanalizować treść księgi wieczystej nieruchomości pod kątem istnienia wpisanych do niej obciążeń i praw osób trzecich. Jeżeli analiza stanu prawnego nieruchomości nie wykaże istnienia takich wpisów, istnieje prawdopodobieństwo, iż zdołamy uzyskać odszkodowanie. Poza księgą wieczystą kolejnym ważnym dokumentem potrzebnym nam jest wyrys mapy ewidencyjnej lub zasadniczej, którą uzyskamy w Starostwie Powiatowym. Kolejnym krokiem jest oznaczenie położenia nieruchomości (województwo, powiat, gmina, nr obrębu lub nazwa miejscowości, nr działki). Dodatkowymi informacjami potrzebnymi tutaj są: rodzaj i typ sieci przechodzącej przez nieruchomość, rodzaj i liczba naziemnych elementów infrastruktury w obciążonych działkach, długość sieci w działce. Są to podstawowe dokumenty i informacje niezbędne do ewentualnego ubiegania się o odszkodowanie. Należy wszystkie te dokumenty przedstawić przedsiębiorcy przesyłowemu. Postępowania o ustalenie służebności przesyłu są często skomplikowane, żmudne i wymagają nie lada cierpliwości. CDO 24 wychodząc naprzeciw swoim członkom, w ramach posiadanych przez nich Pakietów Ochrony Prawnej, oferuje zarówno kompleksowe prowadzenie jak i konsultacje z zakresu służebności przesyłu. I to zarówno na drodze przedsądowej, jak i w formie postępowania sądowego. Jednak należy mieć na uwadze, iż szanse właściciela nieruchomości na odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości może przekreślić fakt zasiedzenia służebności przesyłu przez operatora. Sytuacja taka ma miejsce, gdy dojdzie do zasiedzenia prawa służebności i dostawca mediów wpisze ten fakt do księgi wieczystej działki, wtedy nic już nie można zrobić. Jednakże w takim przypadku wymagany jest 30-letni okres zasiedzenia, albowiem mamy do czynienia najczęściej ze złą wiarą posiadacza. Gdy działkę kupiliśmy z urządzeniami, prawo do odszkodowania przysługuje za tyle lat, ile jest ona w naszym posiadaniu. Poza odszkodowaniem właścicielowi zajętej pod media nieruchomości przysługuje żądanie przebudowy infrastruktury np. przez zlikwidowanie linii napowietrznych i przeprowadzenie kabla pod ziemią. W przypadku gdyby operator nie odpowiedział na nasze wezwanie albo zaproponował nam, abyśmy uczestniczyli w finansowaniu takiej inwestycji, musimy być świadomi, że nie mamy obowiązku zgodzić się na takie rozwiązanie. Należy pamiętać, że w razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości związanych ze służebnością przesyłu, posiadacze Ochrony Prawnej CDO 24 zawsze mogą zasięgnąć telefonicznej konsultacji od specjalisty z Departamentu Prawnego CDO24. Masz jakieś pytania prawne do CDO24? Napisz do nas: gazeta@ może Twój problem poruszony zostanie w następnym artykule! Patrycja Piechaczek CDO24 Centrum Ochrony Prawnej Infolinia: 801 00 31 38 Continue Reading Czy potrzebne jest pozwolenie na posadowienie takiego kontenera na działce prywatnej takie jak na budowę domu lub zgłoszenie w Wydziale Budownictwa w Urzędzie Powiatowym. Kontener do przechowywania butli z gazem jest to taka klatka ażurowa o powierzchni 2.8 m2, wys. 1.70m, zadaszony. Otrzymane przez działkowca odszkodowanie "za naniesienia roślinne i budowlane" z tytułu likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego (ROD) przyznane na podstawie art. 25 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, nie jest zwolnione z PIT. Odszkodowanie to jest dla działkowca przychodem z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2019 r. (sygn. Tym samym Dyrektor KIS nie zgodził się z podatnikiem wnioskującym o interpretację, że to odszkodowanie jest zwolnione z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Polecamy: PIT 2019. Komentarz NOWOŚĆ na Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ! Likwidacja rodzinnego ogrodu działkowego i odszkodowania dla działkowców Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (ustawa o ROD), nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność. Działkowcem (w myśl przepisów ustawy o ROD) jest pełnoletnia osoba fizyczna uprawniona do korzystania z działki w rodzinnym ogrodzie działkowym na podstawie prawa do działki. W przypadku likwidacji ogrodów działkowych, osobom będącym użytkownikami działek przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania za stanowiące ich własność nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działkach. Postępowanie związane z likwidacją rodzinnego ogrodu działkowego i ustaleniem odszkodowania z tego tytułu określają przepisy ustawy o ROD. Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o ROD, podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić działkowcom odszkodowanie za składniki majątkowe, znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność oraz za prawa do działki w ROD. Odszkodowanie to jest pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowo powstałym ROD (bo co do zasady podmiot likwidujący obowiązany jest na mocy art. 21 ustawy o ROD do odtworzenia ROD w innym miejscu). Na mocy art. 25 ust. 2 ustawy o ROD, przepis art. 22 ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej. Szczególnym trybem likwidacji przewidzianym w ustawie o ROD, jest likwidacja ogrodu działkowego lub jego części w związku z realizacją roszczenia osób trzecich (tak było w stanie faktycznym rozpatrywanym przez Dyrektora KIS). Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o ROD, w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej, nie stosuje się przepisu art. 21 (tj. nie ma obowiązku odtworzenia ROD i przyznania działkowcom działek zamiennych), jeżeli Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego występowały jako właściciel nieruchomości w dniu nabycia do tej nieruchomości tytułu prawnego przez stowarzyszenie ogrodowe lub w dniu, w którym ROD stał się ogrodem stałym w rozumieniu ustawy z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. z 1996 r., poz. 390, z późn. zm.). Na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy o ROD, w przypadku likwidacji ROD, o której mowa w ust. 1, przepis art. 22 ust. 1 (dot. odszkodowań) stosuje się odpowiednio. Odszkodowanie dla działkowca za stanowiące jego własność składniki majątkowe znajdujące się na działce (tj. w szczególności za posadzone rośliny i budynki, czy inne urządzenia) nie jest w tym przypadku pomniejszone o wartość prawa do działki zamiennej. Obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest podmiot, który występował jako właściciel nieruchomości w dniu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 (czyli Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego). Ustalenie odszkodowań następuje w drodze decyzji. Zgodnie z art. 25 ust. 3 pkt 1 ustawy o ROD, organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest w przypadku gdy podmiotem obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest Skarb Państwa - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. Nie wszystkie odszkodowania zwolnione z PIT Co do zasady otrzymane przez osobę fizyczną odszkodowanie jest podlegającym opodatkowaniu przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Jednak niektóre rodzaje odszkodowań są zwolnione z podatku dochodowego na mocy z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, zwolnione z PIT są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, z wyjątkiem (te wyjątki nie są więc zwolnione z PIT): a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym, d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c, g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe. Organy podatkowe i sądy administracyjna podkreślają w tym przypadku, że dla zwolnienia odszkodowania z PIT nie wystarczy, aby w przepisach prawa określone były same tylko przesłanki powodujące powstanie roszczenia o odszkodowanie lub zadośćuczynienie, konieczne jest również wskazanie wysokości tych odszkodowań a przynajmniej zasad ich ustalania. W ustawie o PIT nie ma definicji pojęcia odszkodowanie. Trzeba w tym przypadku odwołać się do przepisów prawa cywilnego – a więc w szczególności do Kodeksu cywilnego. W rozumieniu tych przepisów świadczenia odszkodowawcze to świadczenia mające na celu naprawienie wyrządzonej szkody. Szkodą jest natomiast uszczerbek (majątkowy lub niemajątkowy) jakiego doznał poszkodowany wbrew jego woli we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Uszczerbek niemajątkowy jest określany terminem „krzywda”. Pod tym pojęciem należy rozumieć wszelkie negatywne przeżycia człowieka wyrażające się zarówno w cierpieniu fizycznym, jak i psychicznym, wywołane czynem niedozwolonym. Do naprawienia krzywdy odnosi się termin „zadośćuczynienie”, natomiast „odszkodowanie” wiąże się z naprawieniem uszczerbku majątkowego. W tym kontekście Dyrektor KIS zauważył, że przepisy ustawy o ROD (w szczególności art. 25) nie zawierają norm określających zasady ustalania (obliczania) kwoty odszkodowania dla działkowców za likwidowane ROD. Nie ma też tu odesłania do innych przepisów w tym zakresie (np. do art. 22 ust. 2 ustawy o ROD, odnoszącego się do ustalenia wysokości odszkodowania w wyniku uzyskania opinii biegłego). Dyrektor KIS powołał się też na wyrok NSA z 16 stycznia 2018 r. (sygn. akt II FSK 1123/16). W tym wyroku NSA zaaprobował stanowisko zgodnie z którym dla spełnienia się warunków zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT konieczne jest, aby odrębny przepis (odrębny względem ogólnych zasad prawa cywilnego) wskazywał konkretną wysokość odszkodowania lub sposób, w jaki należy je ustalić (podobnie: wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 1122/16, wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt. II FSK 978/16). Wobec powyższych argumentów Dyrektor KIS stwierdził, że otrzymane przez działkowca odszkodowanie z tytułu likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego przyznane na podstawie art. 25 ustawy o ROD, nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odszkodowanie to powinno być opodatkowane (jako „przychód z innych źródeł”) na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. Odpowiedź eksperta: Przed zakupem działki warto dowiedzieć się, na jakich warunkach przez działkę została przeprowadzona sieć gazowa średniego ciśnienia. Formalnie właściciel sieci powinien dysponować prawem tzw. służebności gruntowej pozwalającej m.in. na wejście na teren posesji w celach konserwacji, naprawy.
Wysokość wynagrodzenia za ustanowienie służebności może zatem bardzo różnie się kształtować – od kwot ok. 1 tys. zł w przypadku, gdy światłowód nie ingeruje w działkę, biegnie np. przy strefie wolnej od zabudowy w małej długości, do kwot nawet ok. 60 tys., jeśli światłowód powoduje, że nie będzie Pani mogła
Na obszarach, na których występują złoża gazowe (a także inne bogactwa naturalne), pozwolenie na budowę lub rozbudowę wymaga, zgodne z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 228, poz. 1947 ze zm.), koncesji państwa, do którego należy prawo do złóż. Z reguły w koncesji znajduje się zapis, że nie narusza ona praw właścicieli nieruchomości gruntowych. To oznacza, że właściciel koncesji musi porozumieć się z właścicielem nieruchomości, na której mają być dokonywane odwierty. Na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) posiadacz koncesji ma możliwość zajęcia gruntu bez opłat, poprzez żądanie ograniczenia prawa własności i umożliwieniu poszukiwań i wydobywania kopalin. Starosta może wydać wtedy taką decyzję, ale nie na dłużej niż na 12 miesięcy. Po tym czasie posiadacz koncesji ma obowiązek przywrócić działkę do stanu poprzedniego. Jeżeli mu się to nie uda (co jest raczej pewne), właścicielowi gruntu przysługuje prawo domagania się odszkodowania. Wysokość odszkodowania ustala starosta i jest ono ustalenie w stosunku do zmniejszenia wartości działki, na skutek prowadzenia na niej prac odwiertniczych czy innych. Może się jednak okazać, że na skutek prac prowadzonych przez posiadacza koncesji działka, na której znajdują się złoża surowców naturalnych, nie nadaje się już do celów, którym miała służyć właścicielowi (np. do budowy domu) .W takim wypadku właściciel gruntu może zwrócić się bądź do posiadacza koncesji, bądź do starosty o wykup działki bądź jej stosownej części. A zatem złoża surowców naturalnych na działce mogą przynieść jej właścicielowi dochód w postaci albo wynagrodzenia (czynszu dzierżawnego), albo odszkodowania, albo wreszcie w postaci wynagrodzenia za sprzedaż działki. Za udostępnienie gruntu lub korzystanie z niego należy się wynagrodzenie, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego (w skrócie: Takie wynagrodzenie powinno być ustalone przed zajęciem gruntu. Natomiast odszkodowanie powinno być ustalone wstępnie i rozliczane po zakończeniu prac inwestycyjnych. Wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości regulują następujące przepisy Art. 55 – nakłady na pożytki; Art. 145 – droga konieczna; Art. 224, 225 – bezumowne korzystanie z nieruchomości; Art. 229, 231 – nakłady na cudzym gruncie; Art. 291 – zmiana treści służebności gruntowej; Art. 294, 295 – zniesienie służebności gruntowej; Art. 305² – ustanowienie służebności przesyłu. Wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości, w przeciwieństwie do odszkodowania, nie obejmuje utraconych korzyści. Przy określaniu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z gruntu podstawą są czynsze dzierżawne (najmu) określane w poszczególnych latach, w których się należały. Wynagrodzenie z tytułu czasowego zajęcia gruntu, na którym znajdują się złoża surowców naturalnych, związane jest z udostępnianiem gruntu celem realizacji prac inwestycyjnych. Zgodnie z treścią przepisu 224 § 2 i art. 225 samoistny posiadacz obowiązany jest względem właściciela do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy. Wynagrodzenie to powinno odpowiadać stawkom rynkowym za korzystanie z rzeczy tego samego rodzaju, którymi są czynsze najmu (dzierżawy). Stawki czynszu najmu (dzierżawy) powinny uwzględniać sposób i częstotliwość korzystania z powierzchni gruntu w strefie ochronnej przez posiadacza koncesji, tzn. powinny być proporcjonalne do stopnia ingerencji posiadacza w prawa własności. W przypadku odszkodowania z tytułu czasowego zajęcia gruntu szkodą jest powstała różnica między stanem majątkowym właściciela gruntu a tym stanem, jaki zaistniałby, gdyby szkoda nie nastąpiła. Istotą naprawienia szkody jest wyrównanie tej różnicy: przywrócenie stanu poprzedniego lub wypłata odszkodowania. W myśl art. 361 § 2 składnikami szkody są strata oraz utracone korzyści. Strata oznacza pomniejszenie majątku poszkodowanego lub zmniejszenie ich wartości. Strata jest interpretowana jako szkoda rzeczywista. Utracone korzyści oznaczają szkodę polegającą w szczególności na nieuzyskaniu pożytków naturalnych (np. płodów rolnych) i cywilnych (czynszu), które rzecz przynosi (art. 53 Wartość odszkodowania określana jest według stanu nieruchomości z dnia zaistnienia szkody, poziomu cen z daty jego ustalenia. Wycena odszkodowań zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa powinna być wykonywana w dwóch etapach: Wycena wstępna (przed rozpoczęciem robót budowlanych) – na podstawie dokumentacji technicznej; Wycena końcowa (po zakończeniu prac budowlanych i przekazaniu właścicielowi zajętej części nieruchomości). Zgodnie z art. 21 Konstytucji RP odszkodowanie musi być słuszne, czyli: Sprawiedliwe – żadna ze stron postępowania nie może być uprzywilejowana. Ekwiwalentne – współmierne do wartości rzeczy utraconej. Odtwarzające – powinno odtworzyć rzecz utraconą. Jeśli chodzi o wynagrodzenie z tytułu stałego zajęcia gruntu: stałe zajęcie gruntów pod rury czy linie przesyłowe itp. zobowiązuje posiadacza koncesji do wypłaty okresowych lub jednorazowych wynagrodzeń z tytułu służebności przesyłu. Inwestor może korzystać z trybu służebności w przypadku niemożliwości pozyskania praw do nieruchomości w drodze umownej. Na wartość prawa służebności przesyłu składa się wartość szkody trwałej, równa zmniejszeniu wartości nieruchomości z tytułu lokalizacji urządzenia infrastruktury technicznej i trwałego ograniczenia sposobu jej użytkowania, oraz wynagrodzenie za dalsze korzystanie ze strefy ochronnej przez posiadacza koncesji, równe skapitalizowanemu, rocznemu strumieniowi dochodu z czynszu najmu (dzierżawy) tej strefy ochronnej. Należy pamiętać, że służebność przesyłu jako ograniczone prawo rzeczowe obciąża całą nieruchomość, chociaż dotyczy przeważnie pasa strefy ochronnej (pasa technologicznego). Stąd przy ustalaniu wynagrodzenia z tytułu ustanowienia prawa służebności uwzględnia się zmniejszenie wartości całej nieruchomości. Ustalenie stawki comiesięcznego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu uwzględnia następujące elementy wynagrodzenia: wynagrodzenie za wyłączenie gruntu z użytkowania lub współużytkowanie; zadośćuczynienie za zmniejszenie wartości całej nieruchomości, a nie tylko zajętej, na której zostanie posadowiona infrastruktura; rekompensata za utracone korzyści, które właściciel mógłby uzyskać, gdyby nie budowano infrastruktury; rekompensata za zmianę dotychczasowej funkcji nieruchomości na funkcję o mniejszej wartości; pogorszenie warunków korzystania z nieruchomości na skutek posadowienia infrastruktury przesyłowej. Jak wynika z powyższego, w Pani przypadku występuje zarówno czasowe, jak i trwałe zajęcie działki, na której znajdują się złoża surowców naturalnych – wobec czego zgodnie z ustawą o gospodarowaniu nieruchomościami korzystnie dla Pani byłoby zawrzeć ugodę, na podstawie której powinno zostać ustalone wynagrodzenie i odszkodowanie z następujących tytułów: opłata za wejście na grunt oraz pogorszenie warunków korzystania z nieruchomości w okresie trwania inwestycji; miesięczny czynsz za dzierżawę gruntów (czasowe zajęcie gruntu) w okresie wykonywania prac inwestycyjnych; odszkodowanie za zniszczenie oraz utracone korzyści z tytułu zajęcia gruntu; odszkodowanie za rekultywację i głęboszowanie zniszczonego terenu oraz przywrócenie go do stanu pierwotnego; wynagrodzenie z tytułu trwałego ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości – z tytułu ustanowienia służebności przesyłu wraz z określeniem podmiotu na rzecz, którego owa służebność ma zostać ustanowiona, na czym miałoby polegać uprawnienie właściciela infrastruktury do korzystania z Pani nieruchomości wraz z określeniem terminu, w którym ma być wykonana służebność, oraz miesięcznego wynagrodzenia za ustanowienie służebności. Wszystkie te warunki ustalane są drogą negocjacji, ale powinny się opierać na opinii rzeczoznawcy majątkowego. W przypadku niedojścia do porozumienia spór rozstrzyga właściwy sąd powszechny. Natomiast kwestia usadowienia budynku od urządzenia przesyłowego uzależniona jest od tego, czy przesyłany gaz jest wysoko-, średnio- czy niskociśnieniowy. Dopuszczalna odległość budynku od odwiertu wynosi odpowiednio 0,5 m, 1,5 m i 4 m. Określone jest to w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Odwiert jest sytuacją tymczasową, aż do zainstalowania urządzenia przesyłowego, a dopiero od niego liczymy odległość budynku. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Ja bym jednak tą rurę od razu przekładał pod ławą. Najlepiej kiedy sam przepust zrobisz jeszcze przed chudziakiem pod ławę. Na przepust użyj rury gładkiej grubościennej PCV (min. 5 mm ścianka) np typu SRS lub BE. Ja po wylaniu ław przełożyłem rurę do wody od razu pod ławą i wyprowadziłem końcówkę w miejscu docelowym. . 253 32 299 121 427 291 46 155