🦖 Scenariusz Przedstawienia O Bracie Albercie

Scenariusz został napisany na obchody rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę. Aby uniknąć tradycyjnego schematu patriotycznego apelu, wybrano pewien zakres problematyki i skupiono się wyłącznie na Mazurku Dąbrowskiego. Tekst zawiera informacje z historii powstania Pieśni, wzmianki o tle historycznym, teksty literackie o charakterze patriotycznym, wypowiedzi młodzieży o Ojczyźnie. Zaznaczono w nim elementy muzyki, scenografii, wpleciono projekcję obrazów. SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI ROCZNICY ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI11 listopada 2002Scenografia: barwy narodowe Polski. Nazwiska: Jan Henryk Dąbrowski, Józef Wybicki, Karol Kniaziewicz, Michał Wielhorski-godło Polski-biało-czerwone kwiaty-ekran-rzutnik, slajdy z krajobrazami Polski1. Wprowadzenie sztandaru Narrator 1. (Paweł)Zwykle śpiewamy tylko jedna zwrotkę hymnu. Dziś mamy okazję wspólnego odśpiewania wszystkich. Jesteśmy przecież Polakami. Uczcijmy więc w ten sposób tę pieśń najpierwsza w nowożytnej historii naszego kraju, najwierniejszą towarzyszkę niedoli i świadka wszystkich radosnych chwil, pieśń – symbol. (słowa hymnu na ekranie, podkład muzyczny, śpiew prowadzi grupa)Narrator 2. (Paulina)Czymże jest ta pieśń? Śpiewamy ją na każdej uroczystości państwowej, towarzyszy sportowcom na olimpiadach. Nie raz widzieliście, kiedy płakali słuchając Mazurka Dąbrowskiego. Dlaczego budzi on takie emocje? Cóż w nim takiego?Czy wiemy o nim wystarczająco dużo, jak na prawdziwych patriotów przystało?Myślę, że dzisiejszy dzień – Rocznica Odzyskania Niepodległości – jest doskonałą okazją do poznania dziejów polskiego hymnu narodowego – pieśni nadziei i was proszę o uwagę – dla najbardziej uważnych – niespodzianka!Narrator 1. (Tomek Cugier) – podchodzi do półki ze - (czyta definicję ze słownika)Narrator hymn państwowy najpierw był żołnierską pieśnią patriotyczną, potem w okresie niewoli wysunął się na czoło polskich pieśni narodowych, bo chociaż z mapy Europy zniknęło polskie państwo - istniał przecież Legionów Polskich zagrzewała Polaków do walki o wyzwolenie, a śpiewana przez formacje polskie, powstające zarówno w kraju, jak i za granicą, doczekała się licznych 2. (Alan) (otwiera słownik i czyta)Trawestacja - rodzaj parodii polegający na przeróbce utworu poważnego na komiczny, z zachowaniem charakterystycznych elementów kompozycji stylu i treści lub utwór będący taką długich latach niewoli i walk wyzwoleńczych Polska odzyskała niepodległość w roku 1918. Wróciła na mapę Europy jako niezależne, suwerenne państwo. Uznając znaczenie tej "prostej piosenki żołnierskiej" w roku 1926 ogłoszono "Pieśń Legionów polskich" oficjalnym Hymnem Państwowym Rzeczypospolitej Polskiej". W latach II wojny światowej, kiedy narodowi polskiemu groziła zagłada "Mazurek Dąbrowskiego" przypominał Polakom walczącym na wszystkich frontach, że „Jeszcze Polaka nie zginęła, kiedy my żyjemy".Narrator odrodzonej ludowej Ojczyźnie najwyższe władze w czerwcu 1948 roku potwierdziły, że "Mazurek Dąbrowskiego” jest oficjalnym hymnem narodowym i jak brzmiała pierwotna wersja pieśni - zwiastunki szybkiego powrotu do kraju i wyzwolenia ojczyzny z 3. (Zuzia) (podkład muzyczny – mazurek na harfie)"Jeszcze Polska nie umarła,kiedy my żyjemy,co nam obca moc wydarła,szablą marsz DąbrowskiDo Polski z ziemi włoski,Za twoim przewodemZłączem się z Czarniecki do PoznaniaWracał się przez morzeDla ojczyzny ratowaniaPo szwedzkim marsz............Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,Będziem Polakami,Dał nam przykład Bonaparte,Jak zwyciężać marsz Dąbrowski...Uczeń 4. (Agnieszka)Niemiec, Moskal nie osiądzie,Gdy jąwszy pałaszaHasłem wszystkich zgoda będzieI ojczyzna marsz...Już tam ojciec do swej BasiMówi zapłakany:Słuchaj jeno, pono nasiBiją w to wszystkich jedne głosy:Dosyć tej niewoliMamy racławickie kosyKościuszkę Bóg brzmią słowa zrodzone z potrzeby wolności. A droga do niej była długa i powstania kościuszkowskiego i trzeci rozbiór Polski w 1795 roku położył kres reformom społecznym, zmierzającym do naprawy Rzeczypospolitej Polskiej i dążeniem patriotów do uratowania jej niepodległego bytu. Do tych, którzy nie zwątpili w możliwość odzyskania niepodległości należeli: generał Jan Henryk Dąbrowski, poseł Józef Wybicki, prawnik Franciszek Barss, generał Michał Wielhorski i wielu innych, którzy przedostali się potajemnie z kraj do porozumieniu z innymi patriotami generał Jan Henryk Dąbrowski zaproponował rządowi francuskiemu utworzenie Legionów Polskich. Bonaparte, mający trudności z naborem do armii, powierzył Dąbrowskiemu misję przeprowadzenia zaciągu Polaków do Legionów Polskich posiłkujacych Dąbrowski - nie zawiódł. Do Mediolanu - stolicy Rzeczypospolitej Lombardzkiej, gdzie mieściła się kwatera główna Legionów, przybywali pierwsi ochotnicy. Wkrótce Dąbrowski miał pod swoją komendą siedem tysięcy ludzi. Przywdział żołnierzy w polskie granatowe mundury, z wyłogami w kolorach odmiennych dla każdej formacji i zaczął z nich tworzyć karną i wyćwiczoną Francji przybyło wielu polskich oficerów, a wśród nich przyszły twórca Pieśni Legionów - Józef najmłodszych lat odznaczał się gorącym patriotyzmem, a żywy temperament rzucał go w wir wypadków ściśle wiążąc losy wielkiego Polaka ze prawą zagrożonego kraju. Józef Wybicki był prawnikiem, posłem na sejm, dyplomatą, pisarzem, poetą, dramaturgiem, publicystą i dla ojczyzny i narodu. O matce ojczyźnie tak pisał w swojej operze "Polka"Uczeń 4. (Agnieszka) (podkład muzyczny – polonez Chopina)Matki ojczyzny miłością zajęciOdważmy życia, by ją można dawny Polak, co nie pragnął więcejTylko żyć wolnym i wolnym właśnie Wybicki oddany przyjaciel Dąbrowskiego stał się także współtwórcą Legionów. 16 kwietnia 1707 roku napisał odezwę "Do wszystkich współrodaków w kraju", nawołującą, by w zgodzie i jedności czynili starania o odzyskanie niepodległości spotkał się z Dąbrowskim w Reggio- Emilia, powitany zarządzonym na jego cześć przeglądem wzruszyła defilada polskich żołnierzy w narodowych mundurach. Zachwyciła go orkiestra pułkowa, która zagrała "Marsza dla Legionów polskich". W kilka dni po defiladzie Napoleon rozkazał Dąbrowskiemu przenieść kwaterę do Mediolanu. Na wieść o tym władze miasta Reggio-Emilia postanowiły pożegnać uroczyście generała. Ta podniosła atmosfera natchnęła Wybickiego. Pragnął dać wyraz uczuciom nadziei, jakie wiązano z Legionami Polskimi, a także uczcić ich przez siebie pieśń zaśpiewał Wybicki na owym pożegnalnym zebraniu starszyzny legionowej. Została przyjęta z gorącym aplauzem. Proste słowa i swojska melodia od razu przypadły do serca nie tylko oficerom ale i żołnierzom. Nie przypuszczał zapewne generał w dniu, kiedy pierwszy raz usłyszał Mazurka z ust jego twórcy, a swego przyjaciela, ze rozsławi on po wsze czasy jego ta stała się pokrzepieniem wszystkich polskich serc, zachętą do wytrwania, wezwaniem do walki. Maria Wysłuchowa, publicystka i dziennikarka pod koniec XIX wieku pisze:Uczeń 2. (Daria) (Sonata księżycowa)Leci ta pieśń cudna (...) przez góry na północ. Nie zatrzymać jej czatom granicznym ani murom, nie uwięzić czarodziejki! Wróciła do ojczyzny i uwija się niby jaskółka. Leje balsam kojący w duszę starca, zapala serce młodzieńca wichrem błyskawicznym, unosi go pod słoneczne niebo Italii, na pola bitew. By siła zbrojna Legionów wciąż Mazurek Dąbrowskiego w arystokratycznych salonach, szlacheckich dworkach, mieszczańskich domach i chłopskich jak to bywa z każdą popularną pieśnią, również i ta miała już od początku wiele różnych odmian i parafraz – żartobliwych, poważnych. Niektóre zmiany zachowały się do melodię Mazurka powstały piosenki śpiewne przez 5. (Kamila)(podkład hymnu na cymbałach)Już to ziomek pilnie słucha,Czy taraban ryczyWalecznego pełen duchaKażdy moment marsz DąbrowskiZ ziemi włoskiej do Polski,Przyłączyć się radaTysięczna Polaka, czy SarmatyBedziem imię nosićByle w gronie naszych bratyMiłą wolność marsz DąbrowskiZ ziemi włoskiej do polskiNaród na cię czekaPrzyjdź z prawem innej pieśni Młodzieży, napisanej przez Adama Boruckiego czytamy:Uczeń 2. (Alan)(podkład na dzwonkach)Jeszcze Polska nie zginęłaKiedy młodzież młodość nie minęłaGdy w niej serce marsz młodzieżyPrzodem – jak twoim przewodemBędziem znów Mazurkowi złożyli Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasicki, którzy w swych utworach uwiecznili legendę Mazurka stulecie narodzin Mazurka Stanisław Witkiewicz na obchodach w Krakowie powiedział: „Jeszcze Polska nie zginęła” to najświętsze i najdonioślejsze słowa, jakie od stu lat usta polskie I wojny światowej ożywił nadzieje Polaków na odzyskanie niepodległości. Trzy państwa zaborcze wystąpiły przeciwko sobie. W szeregach ich armii, przyodziani w obce mundury stanęli naprzeciw siebie Polacy. Edward Słoński w wierszu „Ta, co nie zginęła” pisał:Uczeń 4. (Denis)(podkład muzyczny Chopina)Rozdzielił nas mój bracie zły los i trzyma dwóch wrogich sobie szańcach patrzymy śmierci w okopach pełnych jęku, wsłuchani w armat huk,Stoimy na wprost siebie: ja – wróg twój, ty – mój płacze, ziemia płacze, świat cały w ogniu dwóch wrogich sobie szańcach stoimy ja i wciąż na jawie widzę i co noc mi się śni,Ze ta, co nie zginęła, wyrośnie z naszej koniec wojny propozycji na temat wyboru hymnu narodowego było wiele, między innymi: pieśń „Boże cos Polskę”, „Warszawianka”, „Rota”. Większość społeczeństwa opowiedziała się jednak za Mazurkiem hymnu narodowego rozstrzygnęła się dopiero w kilka lat po odzyskaniu niepodległości. Tekst i melodia hymnu została ogłoszona jako oficjalny hymn narodowy w 1927 odpowiedzieć sobie na pytanie, co znaczy być Polakiem – patriotą i dlaczego nasz hymn budzi w nas takie co na ten temat sądzą wasi rówieśnicy:( w trakcie przezrocza)(Weronika) (Pożegnanie ojczyzny – Polonez Ogińskiego)Moja ojczyzna jest dla mnie przede wszystkim domem, krajem mojego dzieciństwa. Tutaj się wychowywałam i mieszkam. Nie wyobrażam sobie, przynajmniej teraz, życia gdzieś za granicą, z dala od korzeni i rodziny. W Polsce mieszkam od urodzenia. Od samego początku uczyłam się o moim kraju, jak nasi przodkowie walczyli w obronie naszej ojczyzny, z wiarą w lepszą przyszłość i niezależność. Szanuję mój kraj, jestem dumna, ze jestem Polką i ze Polska to moja ojczyzna. (Kuba)Dla mnie krajem ojczystym jest Rzeczpospolita Polska. W niej się urodziłem z rodziców będących Polakami. Jestem pełnoprawnym obywatelem Polski, wobec tego obowiązująmnie wszelkie prawa i obowiązki tego kraju. Uczę się w polskiej szkole w ojczystymjęzyku. Poznaję tradycję oraz historię narodu polskiego, po to, aby mieć świadomość natemat tego, co mnie łączy z tym państwem i narodem. Jestem wychowany zgodnie zpolską tradycją i obyczajami. Bycie Polakiem to dla mnie przekazywanie z pokolenia napokolenia rodzinnych, kulturowych i narodowych tradycji; to także legitymowanie się flagączy godłem narodowym poza granicami Polski, to także uczenie języka polskiego ludziinnej narodowości. Bardzo podoba mi się sentencja Seneki, która brzmi: "Ojczyznę kochasię nie dlatego, że wielka, ale dlatego, że własna".(Ania Kubera)Kraj ojczysty jest dla mnie domem, w którym. zawsze czuję się _bezpiecznie. Wiem, że jeżeli byłabym zmuszona wyjechać poza granice państwa, tęskniłabym i nie czułabym się dobrze. W Polsce mam rodzinę i wielu przyjaciół, na których zawsze mogę liczyć. Tu mieszkam, uczę się i wychowałam. Wiem, ze zawsze mogę szczęśliwa powracać z podróży do ojczyzny. (Klaudia)Dla mnie jako patriotki mój kraj jest miejscem, gdzie się urodziłam i wychowuję. Staramsię godnie reprezentować jego barwy, w każdym zakątku bronić go. Flaga Polski jest dla mnie światełkiem na końcu ciemnego tunelu, a hymn "Mazurek Dąbrowskiego" - głosem, który mną pokieruje, gdy nie będę mogła się odnaleźć. Znaczy to dla mnie tyle, ile to, kim jestem. Urodziłam się w Polsce, moi rodzice są Polakami i moje dzieci będą Polakami. Polska jest moim domem. Tu mieszkam, uczę się, bawię i robię wszystko to, na co mam ochotę. Bycie Polką znaczy dla mnie bardzo dużo. Wiem skąd pochodzę. Nie jestem byle kim. Polska jest czymś i ja jestem kimś. Polska jest moją matką. Jeśli coś dotyczy jej, to tak samo jakby dotyczyło czym dla was jest Polska? (piosenka – śpiewa zespół z 6a z muzyką)Pytasz mnie, co właściwie cię tu trzyma,Mówisz mi, że nad Polską szare mnie, czy rodzina, czy dziewczyna,I cóż ja, i cóż ja odpowiem ci?Może to ten szczególny kolor nieba,Może to tu przeżytych tyle to ten pszeniczny zapach chleba,Może to pochylone strzechy Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach,Może przed domem ten wiosenny zapach bzów,Może bociany co wracają tu do gniazda,Coś, co każe im powracać to zapomniana dawno gdzieś muzyka,Może melodia, która w sercu cicho brzmi?Może mazurki, może walce Fryderyka,Może nadzieja doczekania lepszych mi, ze inaczej żyją ludzie,Mówisz mi, że gdzieś ludzie żyją mi krótki sierpień, długi grudzień,Mówisz mi długie noce, krótkie mi, słuchaj stary –jedno życie,Mówisz mi – spakuj rzeczy wyjedź mi wstań i spakuj się o świcie,Czy to warto tak pod górę, tak pod Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach...Narrator teraz dla bardzo uważnych – niespodzianka. Za chwilę chętni uczniowie otrzymają kartki na których znajduje się kilka pytań dotyczących Mazurka Dąbrowskiego. Odpowiedzcie na nie, podpiszcie kartki i wrzućcie je do skrzynki znajdującej się w bibliotece. Czekamy do .........................Dla najlepszego uczestnika – Paradowska, Agata Łogin-SzczepańskaUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").

Marlena Pompa, Żaneta Okraska • Scenariusz przedstawienia teatralnego „Smerfy” 9 i przy tym mięśnie wyrabiać. SMERF PRACUŚ: Ja w całej wiosce smerfów wszystko reperuję i wiele przydatnych maszyn wykonuję. SMERFETKA: Lubię róże, lubię bratki oraz inne smerfne kwiatki. Smerfy o mnie śnią i marzą, pewnie zaraz się wykażą.

ROZWIŃ ZWIŃ PRZEWODNIK - BRAT ALBERT Strona głównaŻycie Brata AlbertaDuchowość Brata AlbertaSztuka Brata AlbertaObraz Ecce HomoMiejsca kultuTeksty Brata AlbertaTeksty o Bracie AlbercieBibliografia Modlitwy św. Brata Alberta Modlitwy św. Brata Alberta (wybrane na podstawie jego Pism) Królu niebios, cierniem ukoronowany, ubiczowany, w purpurę odziany, Królu znieważony, oplwany

Życiorys. Św. brat Albert Chmielowski - Adam Bernard Hilary Chmielowski - urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomi koło Krakowa. Był najstarszym z czwórki dzieci Wojciecha i Józefy. Jako osiemnastoletni student Szkoły Rolniczo-Leśnej w Puławach brał udział w powstaniu styczniowym. W przegranej bitwie pod Mełchowem został ranny

^{Czy pomoże nam doszukać się w sobie charyzmatu albo przynajmniej wrażliwości, które on w sobie odnalazł i rozpalił? Nawet jeśli nie - jeśli nie zrozumiemy lepiej samych siebie, to z całą pewnością mamy szansę przynajmniej lepiej zrozumieć jego. I w tym sensie jest to książka o Bracie Albercie. ks. bp Grzegorz Ryś} . 26 368 315 458 168 398 440 189

scenariusz przedstawienia o bracie albercie